این روزهای ما

یک هفته ای هست هر روز صبح که از خواب بیدار می شیم تا دو سه ساعت برنامه ها داریم گل پسری غلت می زنه و سعی میکنه بخزه و بعد از دو یا سه تا خزیدن شروع می کنه به جیغ کشیدن باید بدو بیام و برگردونمش .

تازه داشتم فکر می کردم که چی کار کنم از عادت بغلی در بیاد که  از من زرنگ تر بود و یه پروژه جدید رو شروع کرد. حالا دیگه کارم در اومده . همش باید حواسم  باشه وگرنه سرشو فشار می ده به زمین و گریه می کنه راستش یه کم کارم زیاد شده دیگه اصلا  نمیشه تنهاش گذاشت یه بار تصمیم گرفتم تو کریر بذارمش تا یه کم به کارام برسم که شروع کرد با حرکت کمر و پاها خودش رو تا نصفه کشید بیرون .

منم کلی از این حرکتش فیلم گرفتم و اصلا خودمو ناراحت نکردم .البته یه موضوع دیگه که یه خورده به نفع من و امین شده اینه که مهیار وقتی یه آدم جدید می بینه با اون سرگرم میشه و به ما بی محلی می کنه . وقتی باهاش حرف میزنیم روشو اونطرف می کنه حتی نگاهمون نمی کنه و ما هم یه فرصت کوچولو برای استراحت کردن داریم .